مشکل این کتو راش چیست؟

زمان مطالعه تخمینی: 15 دقیقه

این مقاله قصد دارد در مورد چیزی به نام راش کتو صحبت کند، که ممکن است در برخی از افرادی که رژیم کتوژنیک را شروع می کنند اتفاق بیفتد. ما قصد داریم چند مقاله را که با من به اشتراک گذاشته شده است را مرور کنیم مارکو مدئوت. اگر در لینکدین هستید و مارکو را دنبال نمی کنید، اجازه دهید به شما اطمینان دهم که از دست داده اید. او واقعاً برخی از بهترین مقالات را در مورد رژیم های کتوژنیک به اشتراک می گذارد و دانش زیادی در مورد این موضوع دارد. او تحقیقات بسیار خوبی را به اشتراک می گذارد، من صادقانه نمی توانم ادامه دهم! اما وقتی به او می‌گویم که در کامنت‌های پست‌های لینکدین‌اش، به من می‌گوید که ادامه بده! بنابراین ما اینجا هستیم.

معرفی

ابتدا اجازه دهید در مورد چیستی این راش صحبت کنیم. در واقع یک نام دارد و Prurigo Pigmentosa (PP) نامیده می شود.

در مقاله «Prurigo Pigmentosa – A Multi-Institutional Retrospective Study» که در مجله آکادمی پوست آمریکا منتشر شد، محققان یک تحلیل گذشته نگر از 30 بیمار با تشخیص Prurigo Pigmentosa انجام دادند. این مطالعه نشان داد که 40 درصد از این بیماران قبل از شروع علائم از رژیم کتوژنیک استفاده می کردند که عمدتاً شامل خارش و هایپرپیگمانتاسیون بود که عمدتاً بر روی کمر و قفسه سینه تأثیر می گذاشت. معاینه هیستوپاتولوژیک معمولاً اسفنجیوز خفیف و ارتشاح لنفوپلاسمی را نشان می دهد که نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها یافته های نادری هستند.

بیایید برخی از آن اصطلاحات را تعریف کنیم.

• اسفنجی خفیف - تورم یا تجمع مایع بین سلول های پوست در لایه بیرونی پوست
• ارتشاح لنفوپلاسمی - سلول های ایمنی که در ناحیه خاصی از بافت جمع شده اند. این اغلب پاسخی به نوعی التهاب، عفونت یا سایر محرک های ایمنی است.
• نوتروفیل ها - اغلب اولین سلول های ایمنی هستند که به محل عفونت یا آسیب می رسند. آنها به سیگنال های تهاجم باکتری ها، ویروس ها یا سایر عوامل بیماری زا به سرعت پاسخ می دهند. یکی از عملکردهای اصلی آنها فاگوسیتوز است که در آن میکروارگانیسم های مهاجم را می بلعند و هضم می کنند.
• ائوزینوفیل ها - جزء سیستم ایمنی بدن هستند و در مکانیسم های دفاعی بدن نقش دارند. تعداد آنها کمتر از سایر انواع گلبول های سفید خون مانند نوتروفیل ها است، اما در مبارزه با عفونت های انگلی و در پاسخ های آلرژیک مهم هستند.

در ادامه مقاله آمده است که موثرترین درمان برای PP آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است که منجر به بهبودی کامل در تمام بیماران تحت درمان شده است، در حالی که کورتیکواستروئیدهای موضعی تنها تسکین موقتی را ارائه می‌دهند. این بر محرک‌ها و ارائه‌های متنوع PP تأکید می‌کند، و شیوع آن را در سنین و جنس‌های مختلف، با غلبه قابل توجه زنان نشان می‌دهد. و اشاره می کند که همه موارد با رژیم کتوژنیک مرتبط نیستند.

اما آیا این جالب نیست که فعالیت های حاد زیادی در سلول های ایمنی وجود دارد؟ به آن توجه داشته باشید، زیرا من یک فرضیه در مورد آن را به عنوان بخشی از این مقاله به اشتراک خواهم گذاشت. به خواندن ادامه دهید!

مطالعه مورد 1

در مقاله «پروریگو پیگمانتوزا به دنبال رژیم کتو و جراحی چاقی»، یک مطالعه موردی در مورد یک زن 25 ساله ارائه شده است که پس از انجام عمل جراحی اسلیو معده و پیروی از رژیم کتوژنیک دچار بیماری پوستی به نام Prurigo Pigmentosa (PP) شده است. . این عارضه که با بثوراتی که به صورت پاپول‌های قرمز کوچک شروع شده و به پلاک‌های بزرگ‌تر تبدیل می‌شود، مشخص می‌شود، در بین افرادی که رژیم‌های کتوژنیک دارند، غیرمعمول نیست. جالب اینجاست که بیمار قبلاً در طی تلاش قبلی برای رژیم کتوژنیک، بثورات مشابهی را تجربه کرده بود. در هر دو مورد، با وارد کردن مجدد کربوهیدرات ها به رژیم غذایی، بثورات به طور قابل توجهی بهبود یافت. بعد از جراحی، بثورات در ابتدا با استفاده از ماینوسایکلین خوراکی، نوعی آنتی بیوتیک، و افزایش مصرف کربوهیدرات بهبود یافت، اما تا زمانی که او به طور مداوم رژیم کربوهیدرات بیشتری را حفظ کرد، بثورات کاملاً ناپدید نشد. این مورد ارتباط بالقوه بین تغییرات رژیم غذایی، به ویژه تغییراتی که منجر به کتوز می شود، و ایجاد PP را برجسته می کند، در حالی که بر اثربخشی تنظیمات رژیم غذایی در حل این وضعیت تأکید می کند. بثورات معمولاً طی یک دوره یک ماهه پس از از سرگیری رژیم غذایی طبیعی و غنی از کربوهیدرات از بین می‌روند.

این ارائه می تواند پیشنهاد دهنده یک
رابطه قوی تر بین PP و وضعیت متابولیک بدن.

الخوری، اف.، الخوری، اس.، و پاتس، GA (2022). Prurigo Pigmentosa به دنبال رژیم کتو و جراحی چاقی. کورئوس، 14(4)، e24307. https://doi.org/10.7759/cureus.24307

مطالعه مورد 2

در مقاله «رفع پروریگو پیگمنتوزا پس از شکستن رژیم کتوژنیک و از سرگیری رژیم غذایی منظم»، واضح است که به بیمار، زنی 21 ساله، واقعاً توصیه شده است که رژیم کتوژنیک را قطع کند و مینوسیکلین را برای Prurigo Pigmentosa (PP) خود مصرف کند. . با این حال، او تصمیم گرفت بدون مصرف دارو یک رژیم غذایی معمولی را از سر بگیرد. به دنبال این تغییر در رژیم غذایی او، ضایعات پوستی او در عرض دو ماه برطرف شد و تنها رنگدانه های پس از التهاب قهوه ای روشن باقی ماند. پس از 12 ماه پیگیری، از زمانی که او رژیم کربوهیدرات بالاتری را از سر گرفت، هیچ عود PP مشاهده نشد. این مورد پتانسیل تغییرات رژیم غذایی را به تنهایی برای موثر بودن در رفع PP، به ویژه هنگامی که با رژیم کتوژنیک همراه است، برجسته می کند.

یک زن 21 ساله سالم
با ضایعات پوستی خارش دار ارائه شده است
سینه و گردن به مدت 2 هفته تکامل می یابد.
بثورات 1 هفته پس از شروع a رخ داد
KD محدود با کربوهیدرات

دانش پژوه، م.، نیکیار، ز.، کامیاب حصاری، ک.، رستمی، ا.، تراز جمشیدی، س.، و محقق، ف. (2022). بهبودی خارش پیگمانتوزا پس از شکستن رژیم کتوژنیک و از سرگیری رژیم غذایی معمولی. تحقیقات زیست پزشکی پیشرفته، 11، 70. https://doi.org/10.4103/abr.abr_138_21

مطالعه مورد 3

در گزارش موردی با عنوان "پروریگو پیگمنتوزا پس از جراحی چاقی"، یک بیمار مرد 25 ساله عربستانی یک نمونه منحصر به فرد از Prurigo Pigmentosa را پس از عمل جراحی چاقی تجربه کرد که از جمعیت شناسی معمولی این بیماری متفاوت بود. قابل ذکر است، 18 روز پس از جراحی، او یک بثورات خارش دار و اریتماتوز روی تنه، بالای شکم و قفسه سینه خود ایجاد کرد. یافته‌های پاتولوژیک از نمونه‌برداری‌های پوستی یک واکنش رابط کانونی، کراتینوسیت‌های نکروز پراکنده، فولیکول‌های مو گشاد شده پر از باکتری، و یک درم آکانتوتیک خفیف با لنفوسیت‌های اطراف عروق، ائوزینوفیل‌ها و گلبول‌های قرمز خارج‌شده را نشان داد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که یک پاسخ ایمنی تقویت‌شده، با سیستم ایمنی به طور بالقوه مسائل حل‌نشده قبلی در پوست را هدف قرار می‌دهد. بثورات بیمار طی دو هفته پس از درمان با داروهای موضعی و خوراکی به طور کامل برطرف شد، اگرچه هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب همچنان ادامه داشت. این مورد پتانسیل بروز PP در جمعیت ها و سناریوهای مختلف را برجسته می کند و بر نقش یک سیستم ایمنی فعال در پاسخ به تغییرات در وضعیت متابولیک بدن تأکید می کند.

امروزه موارد Prurigo pigmentosa (PP) از سراسر جهان گزارش شده است، از جمله مواردی از PP که پس از جراحی چاقی برای کاهش وزن بدون اصلاح رژیم غذایی کتوژنیک ظاهر شد.

Jazzar, Y., Shadid, AM, Beidas, T., Aldosari, BM, & Alhumidi, A. (2023). Prurigo pigmentosa پس از جراحی چاقی: گزارش یک مورد. گزارش های موردی AME، 7، 43. https://dx.doi.org/10.21037/acr-23-45

مطالعه مورد 4

در مطالعه "Prurigo Pigmentosa ناشی از رژیم غذایی کتوژنیک ("بثورات کتو"): گزارش موردی و بررسی ادبیات"، منتشر شده در مجله بالینی و زیبایی پوست، یک مرد 21 ساله اسپانیایی تبار واکنش پوستی قابل توجهی را پس از آن تجربه کرد. رعایت رژیم کتوژنیک او به Prurigo Pigmentosa (PP) مبتلا شد که با بثورات خارش دار در قفسه سینه و قسمت بالای کمر مشخص می شود که به مدت سه هفته ادامه داشت. بثورات بعد از دو ماه رژیم غذایی ظاهر شد و در طی آن 20 پوند وزن کم کرد. معاینه بالینی نشان داد که پاپول‌های اریتماتوز تا هیپرپیگمانته در پلاک‌های نازک شبکه‌ای به هم می‌پیوندند. بیوپسی پوست تشخیص PP را تأیید کرد، که نشان دهنده اسفنجیوز و ارتشاح سطحی اطراف عروقی ائوزینوفیل ها، لنفوسیت ها و نوتروفیل های نادر است. درمان بیمار شامل داکسی‌سایکلین خوراکی و قطع رژیم کتوژنیک بود که منجر به رفع خارش در عرض دو هفته و تبدیل تدریجی پلاک‌های اریتماتوز به تکه‌های بدون علامت و هیپرپیگمانته شد. این مورد، عوارض پوستی بالقوه مرتبط با تغییرات رژیم غذایی، به ویژه رژیم کتوژنیک و نقش آن در تحریک PP را برجسته می کند.

متخصصان پوست باید عادات غذایی همه بیماران مراجعه کننده را بررسی کنند
یک پاپولار اریتماتوز خارش دار مشبک
راش روی تنه، و Prurigo Pigmentosa (PP) را در بالا در نظر بگیرید
تفاوت آنها برای هر بیماری که پس از شروع رژیم کتوژنیک با فوران پوستی مراجعه می کند.

Xiao, A., Kopelman, H., Shitabata, P., & Nami, N. (2021). Prurigo Pigmentosa ناشی از رژیم غذایی کتوژنیک ("کتو راش"): گزارش موردی و بررسی ادبیات. مجله پوست شناسی بالینی و زیبایی, 14(12 Suppl 1), S29–S32. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8903224/

مطالعه مورد 5

در مطالعه موردی با عنوان «مورد نادر Prurigo Pigmentosa در یک زوج خواهر و برادر دانمارکی»، دو خواهر و برادر سالم دانمارکی، 16 و 18 ساله، تقریباً دو هفته پس از شروع رژیم کتوژنیک، PP ایجاد کردند. بررسی هیستوپاتولوژیک پوست آنها ویژگی های متمایزی را نشان داد. بیوپسی این جوان 18 ساله نشان دهنده انکروستاسیون، اسفنجیوز و تغییرات لیکنوئید کانونی با ائوزینوفیلیک و برخی گرانولوسیت های نوتروفیل در درم بود. بیوپسی این نوجوان 16 ساله هیپرکراتوز خفیف، هیپرپلازی خفیف اپیدرمی همراه با تعداد کمی کراتینوسیت نکروزه، و انفیلتراسیون پوستی کمی از لنفوسیت ها و ملانوفاژها را نشان داد. این یافته ها تغییرات پوستی پیچیده مرتبط با PP را به ویژه در زمینه رژیم کتوژنیک نشان می دهد.

بگذارید به زبان ساده توضیح دهم که بیوپسی چه چیزی پیدا کرد. آن‌ها پوستی پوسته‌دار، موضعی برآمده و گاهی خارش دار پیدا کردند که به دلیل التهاب، مایع بیشتری نسبت به آنچه که باید نگه داشته است. و هنگامی که آنها به نوع سلول ها و تغییراتی که باعث این امر می شوند نگاه کردند، مانند سایر مطالعات موردی، نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها را یافتند. نشان دادن واکنش بدن به چیزی مربوط به راش بود.

اکثر بیماران مبتلا به PP کتوز یا دیابت ندارند و موارد ما این سوال را مطرح می‌کند که آیا انواع بافت خاصی (مثلاً انواع HLA) با این وجود آستانه متفاوتی نسبت به اجسام کتون در خون دارند و در نتیجه احتمال ابتلا به PP بیشتر است.

دانیلسن، ام.، پالسن، ک.، ریبر هنسن، آر.، و برگنهوج، ا. (2023). یک مورد نادر از Prurigo Pigmentosa در یک زوج خواهر و برادر دانمارکی. گزارش های موردی در درماتولوژی، 15، 26-30. https://doi.org/10.1159/000528422

خب، اینجا چه خبر است؟ من نمی دانم. من هیچ نوع متخصص سیستم ایمنی نیستم. اما من یک فرضیه عقل سلیم دارم که امیدواریم این پاسخ رایجی را که برخی افراد به رژیم کتوژنیک دارند، آسیب شناسی کند.

تعامل پیچیده بین رژیم های غذایی کتوژنیک و تعدیل سیستم ایمنی

بنابراین، در این مرحله، همه می‌دانند که رژیم کتوژنیک یک روش غذایی پرچرب، پروتئین متوسط ​​و کم کربوهیدرات است که یک تغییر متابولیک عمیق در بدن انسان را آغاز کرده و حفظ می‌کند و منجر به حالت کتوز می‌شود.

اگر اصلاً این وبلاگ را دنبال می‌کنید، می‌دانید که این حالت که با تولید زیاد اجسام کتون مانند β-هیدروکسی بوتیرات (BHB)، استواستات و استون مشخص می‌شود، صرفاً یک جایگزین متابولیکی برای تولید انرژی مبتنی بر گلوکز نیست. این نشان دهنده برنامه ریزی مجدد قابل توجهی از عملکردهای سلولی و سیستمیک است. مقالات زیادی در این وبلاگ وجود دارد که در مورد تأثیرات بر پاسخ ایمنی مغز و چگونگی تعدیل التهاب عصبی بحث می کنند.

التهاب عصبی و افسردگی

اما از آنجایی که این وبلاگ بیشتر بر روی نوگی شما متمرکز است، ما واقعاً به مفاهیم گسترده رژیم های کتوژنیک برای سیستم ایمنی به طور کلی وارد نشده ایم.

در سطح سلولی، اجسام کتون، به ویژه BHB، تأثیر تنظیمی بر مسیرهای ایمنی کلیدی دارند. BHB به عنوان مهار کننده التهاب NLRP3 شناخته شده است، یک کمپلکس چند پروتئینی در نوتروفیل ها که نقشی اساسی در پاسخ ایمنی ذاتی و التهاب ایفا می کند. فعال شدن NLRP3 التهابی منجر به آزاد شدن سایتوکین های پیش التهابی مانند IL-1β و IL-18 می شود که در مبارزه با عفونت ها بسیار مهم هستند اما می توانند در التهاب پاتولوژیک نیز نقش داشته باشند. با تعدیل فعالیت التهابی NLRP3، BHB می تواند به طور بالقوه پاسخ های التهابی بیش از حد را کاهش دهد، که نشان دهنده یک اثر متعادل کننده بر سیستم ایمنی است.

اگر مغز شما یک شهر بود: درک استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی

علاوه بر این، تأثیر رژیم کتوژنیک به میکروبیوم روده، یک جزء حیاتی از سیستم ایمنی بدن، گسترش می یابد. میکروبیوتای روده یک اکوسیستم پیچیده است که بر ایمنی سیستمیک تأثیر می گذارد. تغییرات رژیم غذایی عمیقاً بر ترکیب و عملکرد این میکروبیوم تأثیر می گذارد و در نتیجه چشم انداز ایمنی را تغییر می دهد. یک رژیم کتوژنیک می تواند منجر به میکروبیوتای روده شود که به حالت های ضد التهابی کمک می کند و به طور بالقوه توانایی بدن برای مدیریت شرایط خود ایمنی و پاسخ های التهابی را افزایش می دهد.

β-HB فعال شدن التهاب NLRP3 در نوتروفیل ها و ماکروفاژها را تنظیم می کند. مسیر کاسپاز-1 برای جداسازی پیش سازهای چندین پروتئین ضروری است و عامل مهمی در سیستم ایمنی است. جلوگیری از خروج K+ ناشی از β-HB از فعال شدن التهاب NLRP3 جلوگیری می کند. اجسام کتون گیرنده های HCA2 را فعال می کنند و از تجمع NLRP3 التهابی جلوگیری می کنند.

انصاری، ام اس، بهات، AR، وانی، NA، و رضوان، ع. (2022). مکانیسم های ضد صرع رژیم کتوژنیک. نوروفارماکولوژی کنونی، 20 (11)، 2047-2060. DOI: 10.2174/1570159X20666220103154803

اما در این کتو راش چه می گذرد؟ آیا رژیم کتوژنیک قرار نیست پاسخ های التهابی را کاهش دهد؟ خب بله! ولی…

در زمینه سلامت پوست و شرایطی مانند Prurigo Pigmentosa (PP)، اثرات تعدیل کننده ایمنی رژیم غذایی کتوژنیک به ویژه مرتبط می شود. پوست، یک اندام فعال ایمنی، خانه سلول های ایمنی مختلف از جمله نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها است. این سلول ها جدایی ناپذیر از پاسخ ایمنی ذاتی هستند و به عنوان اولین پاسخ دهنده به عفونت و التهاب عمل می کنند. در PP، هجوم نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها به ضایعات پوستی نشان دهنده پاسخ ایمنی فعال است. رژیم کتوژنیک، از طریق اثرات سیستمیک و موضعی خود، ممکن است بر این پاسخ تأثیر بگذارد. با تغییر متابولیسم سلول های ایمنی و تعدیل مسیرهای التهابی، رژیم غذایی می تواند به تقویت یا متعادل کردن مجدد حضور ایمنی در پوست کمک کند.

این فرضیه حقیر را از کجا بیاورم؟ چرا ادبیات علمی، البته. این فرضیه بیشتر توسط تحقیقات در مورد رژیم های غذایی کتوژنیک در زمینه های دیگر مانند درمان سرطان پشتیبانی می شود. تحقیقات سرطان نشان داده است که رژیم های کتوژنیک می توانند بر رشد تومور و نظارت بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارند. در حالی که مکانیسم ها پیچیده و چندوجهی هستند، یک جنبه تعدیل پاسخ های ایمنی است که توانایی بدن برای هدف قرار دادن و تخریب سلول های سرطانی را افزایش می دهد. این نشان می‌دهد که رژیم‌های کتوژنیک این پتانسیل را دارند که به طور قابل‌توجهی بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارند، نه فقط در سرطان، بلکه در شرایط دیگری که پاسخ‌های ایمنی حیاتی هستند.

چه عوامل دیگری می تواند در جریان باشد؟ خوب من نمی دانم! اما بر اساس آنچه من در مورد رژیم کتوژنیک و پاسخ ایمنی می دانم؟ من برخی از اینها را حدس می زنم!

فرضیه: رژیم کتوژنیک و تعدیل سیستم ایمنی
تغییر متابولیک و عملکرد سلول های ایمنی

اجازه دهید برخی از لایه‌های احتمالی مرتبط با افزایش پاسخ ایمنی را که در مورد کتو راش مشاهده می‌کنیم مرور کنیم.

تغییرات متابولیک در عملکرد سیستم ایمنی بدن

رژیم کتوژنیک باعث تغییر متابولیک از گلوکز به اجسام کتون برای انرژی می شود. این تغییر می تواند سلول های ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد، زیرا منابع انرژی مختلف می توانند عملکرد آنها را تعدیل کنند. به عنوان مثال، اجسام کتون ممکن است فعال شدن و عملکرد سلول های ایمنی مانند نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها را که اغلب در ضایعات PP دیده می شوند، تغییر دهند. نشان داده شده است که اجسام کتونی التهاب NLRP3 را که جزء سیستم ایمنی درگیر در التهاب است، مهار می کنند. این به طور بالقوه می تواند التهاب مزمن را کاهش دهد، اما همچنین ممکن است پاسخ بدن به عوامل استرس زا حاد، مانند پاتوژن ها یا سلول های آسیب دیده را افزایش دهد.

β-HB فعال شدن التهاب NLRP3 در نوتروفیل ها و ماکروفاژها را تنظیم می کند.

کومار، ا.، کوماری، اس.، و سینگ، دی (2022). بینش‌هایی در مورد تعاملات سلولی و مکانیسم‌های مولکولی رژیم کتوژنیک برای مدیریت جامع صرع. پیش چاپ، 2022120395. https://doi.org/10.20944/preprints202212.0395.v1

میکروبیوم روده و پاسخ ایمنی

رژیم کتوژنیک به طور قابل توجهی میکروبیوم روده را تغییر می دهد. از آنجایی که بخش بزرگی از سیستم ایمنی در روده قرار دارد، تغییرات در ترکیب میکروبیوم می‌تواند اثرات عمیقی بر پاسخ‌های ایمنی داشته باشد.
یک میکروبیوم سالم‌تر روده، که اغلب با رژیم‌های کتوژنیک همراه است، ممکن است توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها را افزایش دهد و می‌تواند پاسخ ایمنی تنظیم‌شده را در پوست توضیح دهد.

رژیم های کتوژنیک و میکروبیوم روده

کاهش در التهاب

رژیم های کتوژنیک برای کاهش التهاب سیستمیک شناخته شده اند. این کاهش می تواند به طور متناقضی به سیستم ایمنی اجازه دهد تا به طور مؤثرتری بر روی مسائل موضعی، مانند شرایط پوستی در PP تمرکز کند. کاهش سیگنال‌های التهابی سیستمیک ممکن است شرایط تحت بالینی قبلی را «برداشته» کند و منجر به افزایش آشکار فعالیت ایمنی در مناطق خاصی مانند پوست شود.

استرس اکسیداتیو و نظارت بر سیستم ایمنی

در ادبیات علمی به خوبی شناخته شده است که رژیم های کتوژنیک می توانند بر سطح استرس اکسیداتیو در بدن تأثیر بگذارند. تعادل در استرس اکسیداتیو برای عملکرد مطلوب سیستم ایمنی ضروری است. کاهش استرس اکسیداتیو ممکن است نظارت سیستم ایمنی را افزایش دهد و به سیستم ایمنی اجازه دهد تا به طور موثرتری پاتوژن ها یا سلول های غیر طبیعی را شناسایی کرده و به آنها پاسخ دهد، که می تواند در واکنش های پوستی PP دیده شود.

تغییرات هورمونی و سیتوکین

رژیم های کتوژنیک می توانند سطح هورمون ها و تولید سیتوکین را تغییر دهند. این تغییرات می تواند اثرات گسترده ای بر سیستم ایمنی داشته باشد و به طور بالقوه پاسخگویی آن را افزایش دهد یا اهداف آن را تغییر دهد. به عنوان مثال، تغییرات در سطح انسولین و عوامل رشد شبه انسولین می تواند بر التهاب و فعالیت سلول های ایمنی تأثیر بگذارد.

بنابراین، من متواضعانه این فرضیه را مطرح کردم که تأثیر رژیم کتوژنیک بر متابولیسم، میکروبیوم روده، التهاب، استرس اکسیداتیو و تعادل هورمونی به طور جمعی می تواند سیستم ایمنی را تعدیل کند. این مدولاسیون ممکن است به صورت یک پاسخ ایمنی تقویت شده یا هدفمندتر در شرایط خاص مانند PP ظاهر شود، جایی که شاهد افزایش سلول های ایمنی مانند نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها در پوست هستیم.

نتیجه

هیچ کدام از اینها برای من ترسناک به نظر نمی رسد. به نظر تصحیح یک اشتباه است. مخل کننده نیست، بلکه بازگرداننده تعادل ایمنی است. نه زنگ خطر، بلکه یک کالیبراسیون مجدد سلامت ایمنی. و مطمئناً یک اورژانس پاتولوژیک نیست که نیاز به آنتی بیوتیک یا قطع کشنده رژیم غذایی داشته باشد که درمان متابولیک را برای بیمار فراهم می کند.

در نتیجه، رژیم کتوژنیک نشان دهنده مداخله مهمی در متابولیسم انسان با تأثیرات عمیق بر سیستم ایمنی است. توانایی آن در تعدیل مسیرهای ایمنی کلیدی، تغییر میکروبیوم روده، و تأثیر بر پاسخ های ایمنی سیستمیک و موضعی، مکانیسم بالقوه ای را در پشت افزایش فعالیت ایمنی مشاهده شده در شرایطی مانند PP نشان می دهد. این پاسخ ایمنی تقویت‌شده یا متعادل‌شده می‌تواند بازتابی از سازگاری بدن با یک وضعیت متابولیک جدید باشد که پیامدهایی برای شرایط مختلف سلامتی از جمله اختلالات پوستی، بیماری‌های خودایمنی و حتی سرطان دارد.

در کارم با بیماران، کسی را نداشتم که این بثورات با صبر و حوصله و احتمالاً تغییر بسیار کندتر در مصرف کربوهیدرات از بین نرود. من مطمئناً در مقام مربی بهداشت به کسی پیشنهاد نداده ام که آنتی بیوتیک را جستجو کند. به دلیل تجربه بالینی‌ام، از قبل می‌دانم که آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌ها یا ژل‌های کورتیزول کارساز نیستند. من به بیمارانم می گویم که این بثورات ممکن است نشانه خوبی باشد که سیستم ایمنی آنها در حال متعادل شدن یا تنظیم مجدد است. می‌دانم که وقتی به رژیم کتوژنیک خود روی آوردم، چندین ماه آن را خاموش و روشن کردم. گاهی اوقات خارش فوق العاده و ناراحت کننده بود، اما در نهایت برطرف شد. و من از این فکر می کنم که آیا در پاسخ به آن رژیم کتوژنیک خود را ترک می کردم یا نه، زیرا به شما اطمینان می دهم که مغز من به خوبی امروز کار نمی کند تا این مقاله را برای شما بنویسم.

من در بدن خارش دار و کتو راش شما نیستم. بنابراین، اینکه چه کاری انجام می‌دهید و چگونه پاسخ می‌دهید، قطعاً به شما بستگی دارد. هیچ قضاوتی از جانب من وجود ندارد، به شما اطمینان می دهم. من می خواهم شما احساس خوبی داشته باشید.

اما می‌خواهم بدانید که می‌تواند توضیحی برای وقوع آن وجود داشته باشد که یک «پاسخ پاتولوژیک» نیست، همانطور که پزشک معمولی متخصص پوست یا پزشک آموزش‌دیده غیرکتوژنیک یا پزشک فانکشنال ممکن است بداند یا فرض کند. اگر واقعاً شما را آزار می دهد، کربوهیدرات خود را حدود 5 یا 10 گرم افزایش دهید و با متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه خود کار کنید. ببینید آیا این کار را انجام می دهد. اما هنوز هم ممکن است تا حدی اتفاق بیفتد، زمانی که شما به اندازه کافی کربوهیدرات کم مصرف کنید که جادوی متابولیک شروع به رخ دادن کند.

این چیزی است که پزشکی مدرن به شما نمی گوید. از آنجایی که به جای درمان ریشه ای، روی مدیریت علائم متمرکز است، فکر نمی کنم بداند. اما درمان آشفته است. ناراحت کننده است. اما عاقلانه است. بدن شما احتمالاً همه چیز را درست می‌کند و به روش‌هایی اصلاح می‌کند که شما و/یا متخصص پزشکی شما، یا حتی خود من به‌عنوان فردی فوق‌العاده علاقه‌مند به این موضوع، هرگز نمی‌توانستیم آن را درک کنیم.

من شما را تشویق می کنم که آنچه را که مایل به کشف و تحمل در هدف شفا هستید، گسترش دهید. اگر می توانید ادامه دهید. و ببینید چه چیزی برای شما ممکن است.

منابع

Alkhuri, F., Alkhuri, S., & Potts, GA (nd). Prurigo Pigmentosa به دنبال رژیم کتو و جراحی چاقی. Cureus, 14(4)، e24307. https://doi.org/10.7759/cureus.24307

دانش پژوه، م.، نیکیار، ز.، کامیاب حصاری، ک.، رستمی، ا.، تراز جمشیدی، س.، و محقق، ف. (2022). بهبودی Prurigo Pigmentosa پس از شکستن رژیم کتوژنیک و از سرگیری رژیم غذایی منظم. تحقیقات زیست پزشکی پیشرفته, 11، 70. https://doi.org/10.4103/abr.abr_138_21

دانیلسن، ام.، پالسن، ک.، ریبر هنسن، آر.، و برگنهوج، ا. (2023). یک مورد نادر از Prurigo Pigmentosa در یک زوج خواهر و برادر دانمارکی. گزارش موارد در درماتولوژی, 15(1)، 26-30. https://doi.org/10.1159/000528422

افینگر، دی.، هیرشبرگر، اس.، یونچوا، پی.، اشمید، ا.، هاینه، تی.، نیولز، پی.، شوتز، بی.، منگ، سی، گیگل، ام.، کلیگروه، ک.، Holdt, L.-M., Teupser, D., & Kreth, S. (2023). رژیم کتوژنیک به طور قابل ملاحظه ای متابولوم انسان را تغییر می دهد. مراقبت تغذیه ای, 42(7)، 1202-1212. https://doi.org/10.1016/j.clnu.2023.04.027

Jazzar, Y., Shadid, AM, Beidas, T., Aldosari, BM, & Alhumidi, A. (2023). Prurigo pigmentosa پس از جراحی چاقی: گزارش یک مورد. گزارش های موردی AME, 7(0)، ماده 0. https://doi.org/10.21037/acr-23-45

کومار، ا.، کوماری، اس.، و سینگ، دی (2022). بینش‌هایی در مورد تعاملات سلولی و مکانیسم‌های مولکولی رژیم کتوژنیک برای مدیریت جامع صرع. نوروفارماکولوژی کنونی, 20(11)، 2034-2049. https://doi.org/10.2174/1570159X20666220420130109

موراکامی، ام.، و توگنینی، پی. (2022). مکانیسم های مولکولی زیربنای خواص زیست فعال یک رژیم غذایی کتوژنیک. مواد مغذی, 14(4)، ماده 4. https://doi.org/10.3390/nu14040782

مواد مغذی | متن کامل رایگان | مکانیسم های مولکولی زیربنای خواص زیست فعال یک رژیم غذایی کتوژنیک. (دوم). بازبینی شده در 12 نوامبر 2023، از https://www.mdpi.com/2072-6643/14/4/782

Shen، A.، Cheng، CE، Malik، R.، Mark، E.، Vecerek، N.، Maloney، N.، Leavens، J.، Nambudiri، VE، Saavedra، AP، Hogeling، M.، و Worswick، S. (2023). Prurigo pigmentosa: یک مطالعه گذشته نگر چند نهادی. مجله آکادمی پوست آمریکا, 89(2)، 376-378. https://doi.org/10.1016/j.jaad.2023.03.034

Srivastava، S.، Pawar، VA، Tyagi، A.، Sharma، KP، Kumar، V.، & Shukla، SK (2023). اثرات تعدیل کننده ایمنی رژیم کتوژنیک در شرایط مختلف بیماری. ایمونو, 3(1)، ماده 1. https://doi.org/10.3390/immuno3010001

طالب، WH، الدلائین، ع.، و محمود، AI (2023). رژیم غذایی کتوژنیک در مدیریت سرطان نظر فعلی در تغذیه بالینی و مراقبت از متابولیک, 26(4)، 369-376. https://doi.org/10.1097/MCO.0000000000000944

Tzenios، N.، Tazanios، ME، Poh، OBJ، & Chahine، M. (2022). اثرات رژیم کتوژنیک بر سیستم ایمنی: یک متاآنالیز (2022120395). پیش چاپ ها https://doi.org/10.20944/preprints202212.0395.v1

Xiao, A., Kopelman, H., Shitabata, P., & Nami, N. (2021). Prurigo Pigmentosa ناشی از رژیم غذایی کتوژنیک ("کتو راش"): گزارش موردی و بررسی ادبیات. مجله پوست شناسی بالینی و زیبایی, 14(12 Suppl 1)، S29–S32. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8903224/ ژو، اچ.، بی، دی.، ژانگ، ی.، کنگ، سی.، دو، جی.، وو، ایکس.، وی، کیو، و کین، اچ (2022). رژیم غذایی کتوژنیک برای بیماری های انسانی: مکانیسم های اساسی و پتانسیل برای اجرای بالینی انتقال سیگنال و درمان هدفمند, 7(1)، ماده 1.