علائم شناختی در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک موضوع عصبی است.

زمان مطالعه تخمینی: 14 دقیقه

مشکلات حافظه، تمرکز و یادگیری که در زنان مبتلا به PCOS دیده می شود، مسائل عصبی هستند. و به همین دلیل است که مصرف قرص های ضد بارداری آن را برطرف نمی کند.

من سعی می کنم در این وبلاگ به موضوع ادامه دهم. من واقعاً می‌خواهم Google ایده‌ای کاملاً واضح در مورد این وبلاگ داشته باشد، بنابراین به مردم کمک می‌کند آن را پیدا کنند و به مردم اجازه دهد همه راه‌هایی را که می‌توانند احساس بهتری داشته باشند، بدانند. بنابراین از ترس اینکه الگوریتم متوجه نشود که چه چیزی را به عنوان تغییر موضوع درک می کند، از نوشتن مقاله ای در مورد PCOS تردید کردم.

اما اجازه دهید این را خیلی واضح برای الگوریتم گوگل و برای شما بنویسم، احتمالاً یک فرد مبتلا به PCOS که با مه مغزی سروکار دارد.

علائم شناختی که به دلیل سندرم تخمدان پلی کیستیک خود از آن رنج می برید، که نام آن را مه مغزی می گذارید، در واقع به وضعیت هورمونی شما مربوط نمی شود و قرار نیست مه مغزی یا PCOS خود را با استفاده از قرص های ضد بارداری برطرف کنید. من به شما و گوگل نیاز دارم که بفهمید مه مغزی که تجربه می کنید به دلیل کمبود انرژی است که در مغز شما اتفاق می افتد.

و ممکن است در سنین پایین و زمانی که PCOS دارید اتفاق بیفتد. هیچ کس در 20 و 30 سالگی نباید با علائم مه مغزی روبرو شود.

بیایید بحث کنیم که چرا مه مغزی با PCOS همراه است

PCOS و مقاومت به انسولین

اگر در حال انجام هر یک از تحقیقات خود در مورد PCOS خود هستید، می دانید که در حالت مقاومت به انسولین ایجاد می شود. مقاومت به انسولین حالتی است که می‌تواند بسیاری از بیماری‌های مزمن مختلف را برای بسیاری از افراد ایجاد کند و نحوه بروز آن بیماری‌ها احتمالاً با استعدادهای ژنتیکی و/یا جایی که مقاومت به انسولین خاص بافت ایجاد می‌شود ارتباط دارد. یک واقعیت کمتر شناخته شده این است که انسولین هورمون اصلی است که بر هورمون های جنسی و به طور خاص، تبدیل برخی از هورمون ها به هورمون های دیگر تأثیر می گذارد. این همان چیزی است که در PCOS خراب می شود.

برای کسانی که در درک خود از مقاومت به انسولین جدید هستند، فرض اصلی این است که به دلیل یک عمر غذاهای بسیار فرآوری شده یا حتی خوردن کربوهیدرات های بیشتر از متابولیسم فعلی ما به هر دلیلی، بخش مهمی از سلول های ما می شکند. گیرنده های انسولین وظیفه انسولین این است که گلوکز را به داخل سلول ها فشار دهد تا به سوخت تبدیل شود. اما زمانی که مقادیر مزمن گلوکز در خون وجود داشته باشد که انسولین را دائما روشن و بالا نگه می دارد، گیرنده ها حساسیت زدایی می کنند. گلوکز را نمی توان به طور مناسب به داخل سلول ها فشار داد و از آن استفاده کرد. این باعث می شود سطوح خطرناک و التهابی گلوکز خون در اطراف آویزان شود و آسیب قابل توجهی به بافت ها وارد کند، زیرا بدن برای پاکسازی آن تلاش می کند.

من باید به شما بفهمانم که بدن شما چقدر کار می کند نه مانند گلوکز اضافی در جریان خون شما. به معنای واقعی کلمه در هر زمان فقط یک قاشق چای خوری می خواهد. بدن شما گلوکز را در بافت های خاصی مانند ماهیچه ها، کبد و کمی در کلیه ها ذخیره می کند. اما اگر شما یک ورزشکار قوی نیستید که این ذخایر را تخلیه می کند و می تواند گلوکز اضافی را در ماهیچه ها فرو کند، این فقط در جریان خون شما آویزان است. بله، مغز شما از گلوکز استفاده می کند اما به مقدار کم. مقدار بسیار کمتری در هر لحظه از نوشیدنی شیرینی که به تازگی مصرف کرده اید، یا تمام چیپس های ذرتی که بلافاصله پس از خوردن به گلوکز تبدیل شده اند. نه، فیبری که تصور می‌کنید در آن چیپس‌های ذرت وجود دارد، سرعت تبدیل آن به گلوکز را کاهش نمی‌دهد تا اثر قابل‌توجهی داشته باشد. مثل یک بمب به جریان خون شما برخورد کرد.

اگر شما یک خواننده باهوش هستید، ممکن است بگویید یک دقیقه صبر کنید! انتقال گلوکز به مغز عمدتاً مستقل از انسولین است. دقیقاً چگونه می توانم مقاومت انسولین را در مغز ایجاد کنم؟

ارتباط دقیق بین مقاومت به انسولین و هیپومتابولیسم گلیکوز در مغز نامشخص است، اما پسر اوه پسر آیا برای فعالیت سیناپسی، متابولیسم مغز و سطوح التهاب عصبی اهمیت دارد. همه اینها احتمالاً به حالت هیپومتابولیسم منجر می شود که باعث علائم شناختی در زنان مبتلا به PCOS می شود.

بگذار تا نشانت دهم.

آیا تمام قسمت هایی را که روی تصویر بالا نوشته شده است "IR" می بینید؟ IR در این تصویر به وجود گیرنده های انسولین اشاره دارد. عملکرد تمام این قسمت ها می تواند به انسولین مقاوم شود و در نتیجه نمی تواند به انرژی از گلوکز دسترسی پیدا کند. همه اینها عملکردهای جانبی بسیار مهمی برای سلامت، نگهداری و عملکرد مغز هستند.

من می توانم به راحتی در مورد اهمیت هر یک از ساختارها و عملکردهای ذکر شده در این تصویر یک مقاله وبلاگ بنویسم. شما به اینها نیاز دارید تا به درستی کار کنند تا از عملکرد مغز خود پشتیبانی کنند. و من می‌خواهم این را بدانید تا اگر مطلبی را در اینترنت بخوانید که در مورد اینکه چگونه مغز از انسولین برای جذب انرژی استفاده نمی‌کند صحبت می‌کند، متوجه شوید که این جمله در مورد نیاز به دریافت عملکرد انسولین در داخل بدن بسیار کوته‌بینانه است. سد خونی مغزی و سلول های عصبی در مغز.

از این تصویر عالی می توانید ببینید که اگر این ساختارهای عصبی که به ناقلان سالم انسولین متکی هستند انرژی دریافت نکنند، ساختارهای عصبی که سلول را به کار می اندازند در جذب انرژی به روشی سالم و پایدار شکست خواهند خورد. خط پایین.

هیپومتابولیسم مغز - چرا مه مغزی دارید؟

بنابراین در اینجا آمده است که چگونه علائم شناختی که در سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربه می کنید، عصبی هستند و به قولی هورمونی نیستند. مغز شما در حال مقاوم شدن به انسولین است و شما در حال کاهش توانایی استفاده از گلوکز به عنوان منبع سوخت هستید. و به همین دلیل است که شما دچار مه مغزی، مشکلات به خاطر سپردن، و احتمالاً حتی مشکلات خلقی هستید که تأثیر مستقیمی از اختلالات هورمونی شما نیست.

غرق شدن مغز در گلوکز که نمی تواند آن را به سلول ها فشار دهد، مغزی است که با التهاب عصبی در آتش می سوزد. التهاب عصبی باعث عدم تعادل انتقال‌دهنده‌های عصبی می‌شود، ریزمغذی‌های حیاتی را مصرف می‌کند که دائماً سعی در ترمیم آسیب این حالت دارند و مجموعه‌ای از شرایط تخریب‌کننده عصبی را ایجاد می‌کند که علائم شناختی شما را ترکیب می‌کند. این بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد و به طور مستقیم احساس اضطراب و افسردگی را، مستقل از سطح تستوسترون و سایر هورمون ها، تداوم می بخشد.

اگر می خواهید بدانید که چگونه التهاب عصبی به افسردگی کمک می کند، می خواهید پست وبلاگ زیر را بخوانید:

التهاب عصبی و افسردگی

واقعاً همه چیز بسیار مرتبط است.

چرا این را به من نگفته اند؟!

نمی دانم چرا این را به زنان نمی گوییم. من نمی دانم چرا ما از رژیم غذایی و سبک زندگی برای درمان PCOS (و مه مغزی ناشی از آن) به عنوان علت اصلی مقاومت به انسولین در طب رایج استفاده نمی کنیم. اما موضوع هیپو متابولیسم مغز در زنان مبتلا به PCOS به خوبی مستند شده است.

میانگین سنی که هیپو متابولیسم مغز در زنان مبتلا به PCOS دیده شده است کاملاً جوان با میانگین سنی 25 سال است و کاهش توانایی مغز در استفاده از گلوکز بین 9-14٪ کاهش یافته است.

این خیلی به نظر نمی رسد. اما این یک عدد ویرانگر برای مغز است. به خصوص وقتی در نظر بگیرید که تا 40 درصد از کل انرژی که بدن شما تولید می کند در مغز مصرف می شود. مغزها در اثر کمبود انرژی ویران می شوند.

نتایج ما نشان می‌دهد که زنان با وزن طبیعی درمان‌نشده مبتلا به PCOS، جذب ناحیه‌ای گلوکز مغزی کمتری داشتند، در الگوی مشابهی که در افراد مسن‌تر و تا حدی کمتر، در اوایل بیماری آلزایمر مشاهده می‌شد. 

Castellano، CA، Baillargeon، JP، Nugent، S.، Tremblay، S.، Fortier، M.، Imbeault، H.، … و Cunnane، SC (2015). هیپومتابولیسم منطقه ای گلوکز مغز در زنان جوان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: ارتباط احتمالی با مقاومت خفیف به انسولین. PLOS یکی, 10(12)، e0144116. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0144116

اسکن‌های مغزی که میزان جذب گلوکز را برای سوخت در مغز اندازه‌گیری می‌کنند، نشان می‌دهند زنان مبتلا به PCOS متابولیسم انرژی مغز را در قشر پیشانی، جداری و تمپورال کاهش دادند. و در حالی که به این زنان تست‌های شناختی داده شد که عملکرد آنها را "طبیعی" تعیین می‌کرد، زنان نه تنها توانایی کاهش سوخت در این نواحی مغز را با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری نشان دادند، بلکه شکایت داشتند که حافظه کاری آنها نیز دچار اختلال شده است.

و این یکی از دلایلی است که در کار من با زنانی که مه مغزی دارند، کار می کنیم تا به آنها اجازه دهیم تجربیات خود را تأیید کنند. شما مغز خود را می شناسید.

برای من مهم نیست که تست های شناختی یک زن به حالت عادی برگردد یا دکتر آنها گفته باشد که جای نگرانی نیست. مهم نیست که دکتر آنها گفته است که این "پیری طبیعی" است (که امیدوارم این کار را نکنند، همانطور که در مورد زنان 20 ساله آنها صحبت می کنیم که PCOS و علائم مه مغزی دارند!).

زن ها خودشان را می شناسند. خودت میدونی شما می‌دانید که چه زمانی مغز شما احساس خوبی دارد و می‌دانید چه زمانی مانند گذشته خوب کار نمی‌کند. ممکن است مغز شما هرگز احساس خوبی نداشته باشد و می دانید که باید بهتر کار کند. این معتبر است. شما باید به آن توجه کنید و حق دارید همه راه هایی را که می توانید احساس بهتری در آن ایجاد کنید، بدانید. و این همان چیزی است که این پست وبلاگ در مورد آن است.

وقتی PCOS دارم چگونه مغزم را درست کنم؟

ما باید سوخت مغز شما را از گلوکز و کتون ها تغییر دهیم.

کتون‌ها می‌توانند مستقیماً به سلول‌های گرسنگی مغز بروند و به عنوان منبع سوخت جایگزین برای گلوکز مورد استفاده قرار گیرند. چند قسمت از مغز شما همیشه به گلوکز نیاز دارند. اما برای سوخت بخشیدن به بخش‌های کوچک مغزتان که از گلوکز استفاده می‌کنند، نیازی به خوردن گلوکز ندارید. کبد شما قادر است تمام گلوکز مورد نیاز برای سوخت آن قسمت های مغز را از طریق مکانیسمی به نام گلوکونئوژنز بسازد.

وقتی به مغز کتون می دهید تا مستقیماً برای سوخت بسوزد، نواحی هیپومتابولیسم گلوکز بیدار می شوند و دوباره شروع به فعالیت می کنند. ناگهان نورون‌های مغز شما می‌توانند باتری‌های سلولی بیشتری بسازند (میتوکندری) و می‌توانند از تمام انرژی فوق‌العاده برای فکر کردن، یادآوری، تمرکز و احساس استفاده کنند. نورون ها انرژی لازم برای ترمیم آسیب های عصبی را خواهند داشت.

میتوکندری چه می کند؟

و تمام اجزای سلول کوچک و عملکردهایی که در تصویر فوق العاده بالا مشاهده کردید اتفاقاً کتون ها را برای سوخت دوست دارند. آنها می توانند یا عملکرد آن ساختارها را تنظیم کنند یا به راحتی جذب شوند و برای سوخت استفاده شوند و گیرنده های شکسته انسولین را دور بزنند.

دو راه برای دریافت کتون وجود دارد تا عملکرد شناختی شما را نجات دهد.

• مصرف موادی که سوخت کتون را فراهم می کنند (مانند روغن MCT و/یا نمک های کتون)
• مصرف کربوهیدرات را به اندازه ای محدود کنید که سطح انسولین شما به اندازه ای کاهش یابد که بتوانید از چربی رژیم غذایی یا ذخایر چربی بدن خود کتون بسازید.

اگر به PCOS مبتلا هستید و می‌خواهید همه علائم را التیام دهید، نه فقط مه مغزی، در اینجا چیزی است که باید بدانید. من می دانم که اگر PCOS دارید، علائم بسیار دشوار دیگری به جز مه مغزی دارید. و برای درمان این علائم، باید یک رژیم درمانی را انتخاب کنید. از آنجا که علت اصلی مقاومت به انسولین است و برای التیام و احساس بد و شگفت انگیز (که شایسته آن هستید!) باید مقاومت به انسولین خود را التیام دهید. و تنها راه برای انجام این کار، دوست من، محدود کردن مصرف کربوهیدرات در رژیم غذایی است.

اما من اختلال خوردن دارم! من نمی توانم محدود کنم!

اگر بی اشتهایی برای شما تشخیص داده شده است و وزنتان ترمیم نشده است، ممکن است اینطور باشد. ما هنوز از طریق تحقیقات یاد می گیریم که آیا محدودیت درمانی کربوهیدرات می تواند در این اختلال مفید باشد یا خیر.

درمان کتوژنیک و بی اشتهایی: کاوش جسورانه UCSD

ولی موضوع اینه. برخی از شما (قطعا نه همه) مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک از افزایش وزن رنج می برید یا حتی ممکن است از نظر فنی چاق باشید. شما ممکن است تحت روان درمانی برای جزء اختلال خلقی بیماری خود باشید. ممکن است یک درمانگر داشته باشید که به شما بگوید محدود کردن هر چیزی برای شما خطرناک است. اینکه باید روی مثبت بودن بدن تمرکز کنید و از غذا خوردن شهودی استفاده کنید و ممکن است شما را مبتلا به اختلال پرخوری یا حتی پرخوری عصبی تشخیص داده باشند. بنابراین، شما معتقدید که رژیمی که با استفاده از محدودیت درمانی کربوهیدرات، کتون تولید می کند، ممکن است برای شما یا خارج از جدول خطرناک باشد، زیرا باید درشت مغذی های غیر ضروری کربوهیدرات ها را محدود یا کاهش دهید.

اما من به شما می گویم که شما باید نظر دوم را بگیرید.

علائم اختلال پرخوری اغلب در نتیجه مقاومت به انسولین به دلیل سایر عوامل هورمونی (مانند مقاومت به لپتین) رخ می دهد. و شما حق دارید بدانید که اختلالات پرخوری و حتی بولیمیا با موفقیت توسط متخصصان اختلالات خوردن به خوبی آموزش دیده در سراسر جهان با استفاده از رژیم های کتوژنیک درمان می شوند. برای بسیاری از درمانگران و روانشناسان زمان بسیار زیادی صرف می شود تا روانشناسی و بیوشیمی تغذیه را درک کنند و آنها را با روش درمانی در نظر بگیرند.

بنابراین قبل از انجام تحقیق روی این صفحه کلیک نکنید. یک پزشک، روانپزشک یا درمانگر آگاه با کربوهیدرات کم را از یکی از سایت های موجود در صفحه منابع پیدا کنید.

منابع سلامت روان برای رژیم کتوژنیک

زمانی که مغز شما از آن شیرینی‌های نجات‌بخش شناختی استفاده کرد, کتون های متعادل کننده انتقال دهنده های عصبی و از بین برنده التهاب، شما به طور جدی از من تشکر خواهید کرد.

اگر می خواهید فقط روغن MCT و/یا نمک های کتون را امتحان کنید تا متابولیسم انرژی مغز خود را تنظیم کنید، قطعا می توانید آن را امتحان کنید. اما می‌خواهم درک کنید که این نمی‌تواند دیگر علائم دشوار شما را که شامل موارد زیر است، متوقف کند:

همه این علائم مربوط به مقاومت به انسولین در بافت های دیگر و همچنین تأثیر سطوح بالای انسولین مزمن بر اختلال در تنظیم هورمون های جنسی شما است.

و برای بهبود آن ها، باید سطح انسولین مزمن را کاهش دهید. کتون های اگزوژن (به عنوان مثال، روغن MCT و/یا نمک های کتون) هورمون های شما را متعادل نمی کنند. آنها قرار نیست برچسب های پوستی را کاهش دهند یا ناپدید کنند. آنها نمی توانند کارهای مورد نیاز برای کاهش افتضاح و دردناک دوره های شما را انجام دهند. درمانی برای PCOS وجود دارد و این یک رژیم غذایی کتوژنیک است.

بنابراین بله، برخی از کتون های اگزوژن را امتحان کنید و ببینید که آیا مغز شما احساس بهتری دارد یا خیر. در تجربه بالینی من، این یک نوع مداخله بدون تغییر رژیم غذایی است. برخی از افراد کمی انرژی مغز بیشتری احساس می کنند و برخی دیگر هیچ احساس نمی کنند. گاهی اوقات دریافت درست دوز سخت است. و در تجربه من، کتون‌های اگزوژن در یک محیط بسیار التهابی به خوبی محیطی که از طریق انتخاب رژیم غذایی و سبک زندگی ایجاد می‌شود، کار نمی‌کنند.

فقط لطفا کتون های اگزوژن را امتحان نکنید و سپس تصمیم بگیرید که رژیم کتوژنیک راه حل نیست. روغن MCT و نمک های کتونی با رژیم کتوژنیک قابل مقایسه نیستند. با استفاده از محدودیت درمانی کربوهیدرات (معروف به رژیم های کتوژنیک) اثراتی وجود دارد که با مکمل کتون اگزوژن به تنهایی نمی توانید آن ها را دریافت کنید. و شما مدیون هستید که مغزی را تجربه کنید که دارای انرژی تنظیم شده، کاهش التهاب، و تعادل بهتر هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی است. هر کسی سزاوار است بداند داشتن مغزی که از طریق شیوه‌های روانپزشکی تغذیه‌ای و عملکردی که شامل یک رژیم غذایی کتوژنیک به‌خوبی فرمول‌بندی‌شده و مکمل‌ها و فاکتورهای سبک زندگی بهینه‌سازی شده‌اند، چه حسی دارد.

شما لایق این هستید که خیلی بهتر از خودتان احساس کنید.

و اگر ایده یک رژیم غذایی کتوژنیک خیلی دلهره آور به نظر می رسد، بدانید که من برنامه ای برای کمک به شما در تمام فراز و نشیب ها و ملاحظات چنین تغییر سبک زندگی برای درمان مه مغزی دارم. من به زنان کمک می‌کنم تا همیشه مه مغزی خود را معکوس کنند، صرف نظر از دلیل یا تشخیصی که به آنها گفته شده است.

اگر می خواهید درباره برنامه آنلاین من اطلاعات بیشتری کسب کنید، می توانید در اینجا اطلاعات بیشتری کسب کنید:

برنامه بازیابی مه مغزی

اکنون عملکرد شناختی خود را نجات دهید. شما به مغزی با عملکرد خوب نیاز دارید تا زندگی خود را به بهترین شکل انجام دهید و از نظر احساسی حضور داشته باشید و بهترین خود را برای روابط مهم خود داشته باشید.

من به شما قول می دهم امکان پذیر است.

---

منابع

Arnold، SE، Arvanitakis، Z.، Macauley-Rambach، SL، Koenig، AM، Wang، H.-Y.، Ahima، RS، Craft، S.، Gandy، S.، Buettner، C.، Stoeckel، LE، Holtzman، DM، و Nathan، DM (2018). مقاومت به انسولین مغز در دیابت نوع 2 و بیماری آلزایمر: مفاهیم و معماها بررسی های طبیعت. عصب شناسی, 14(3)، 168-181. https://doi.org/10.1038/nrneurol.2017.185

Castellano, C.-A., Baillargeon, J.-P., Nugent, S., Tremblay, S., Fortier, M., Imbeault, H., Duval, J., & Cunnane, SC (2015). هیپومتابولیسم منطقه ای گلوکز مغز در زنان جوان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: ارتباط احتمالی با مقاومت خفیف به انسولین. مجله PLOS ONE, 10(12)، e0144116. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0144116

دل مورو، ال.، روتا، ای.، پیروانو، ای.، و راینرو، آی. (2022). میگرن، متابولیسم گلوکز مغز و فرضیه "نوروانرژیک": بررسی محدوده. مجله درد. https://doi.org/10.1016/j.jpain.2022.02.006

Jarett، BY، Vantman، N.، Mergler، RJ، Brooks، ED، Pierson، RA، Chizen، DR، و Lujan، ME (2019). اختلال قند خون، بدون تغییر هورمون های استروئیدی جنسی، بر عملکرد شناختی در سندرم تخمدان پلی کیستیک تأثیر می گذارد. مجله انجمن غدد درون ریز, 3(10)، 1858-1868. https://doi.org/10.1210/js.2019-00112

موران، ال جی، میسو، ام ال، وایلد، RA، و نورمن، آر جی (2010). اختلال تحمل گلوکز، دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک در سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز. به روز رسانی تولید مثل انسان, 16(4)، 347-363. https://doi.org/10.1093/humupd/dmq001

Myette-Côté، É.، Castellano، C.-A.، Fortier، M.، St-Pierre، V.، & Cunnane، SC (2022). رژیم کتوژنیک: کاربردهای نوظهور که در رژیم غذایی کتوژنیک و درمان های متابولیک: نقش های گسترده در سلامت و بیماری (چاپ دوم، صص 2-169). انتشارات دانشگاه آکسفورد.

اوزگن سیدام، بی.، و یلدیز، BO (2021). سندرم تخمدان پلی کیستیک و مغز: به روز رسانی در مطالعات ساختاری و عملکردی. مجله غدد درون ریز بالینی و متابولیسم, 106(2)، e430-e441. https://doi.org/10.1210/clinem/dgaa843

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS). (2022 فوریه 28). https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/polycystic-ovary-syndrome-pcos

Shaikh, N., Dadachanji, R., & Mukherjee, S. (2014). نشانگرهای ژنتیکی سندرم تخمدان پلی کیستیک: تأکید بر مقاومت به انسولین. مجله بین المللی ژنتیک پزشکی, 2014، e478972. https://doi.org/10.1155/2014/478972

دانشگاه شربروک (2019). متابولیسم مغز در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه PET/MRI (شماره ثبت کارآزمایی بالینی NCT02409914). Clinicaltrials.gov. https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02409914

ژو، اچ.، بی، دی.، ژانگ، ی.، کنگ، سی.، دو، جی.، وو، ایکس.، وی، کیو، و کین، اچ (2022). رژیم غذایی کتوژنیک برای بیماری های انسانی: مکانیسم های اساسی و پتانسیل برای اجرای بالینی انتقال سیگنال و درمان هدفمند, 7(1)، 1-21. https://doi.org/10.1038/s41392-021-00831-w